Analizując dostępność transportową należy pamiętać, że na infrastrukturę drogową w istotny sposób wpływa tranzytowe położenie Polski. Uprzywilejowane są regiony, przez które przebiegają paneuropejskie korytarze transportowe, gwarantujące niejako rozwój sieci dróg szybkiego ruchu. Takim właśnie regionem jest Śląsk, na którego terenie krzyżują się transeuropejskie szlaki: korytarz III (Berlin – Wrocław – Katowice – Kraków – Lwów) oraz korytarz VI (Gdańsk – Katowice – Żylina). Województwo Śląskie uznawane jest za obszar o bardzo dobrej dostępności transportowej nie tylko dzięki głównym szlakom, ale także z powodu bardzo wysokiej gęstości infrastruktury drogowej. Region dysponuje rozwiniętą siecią komunikacji miejskiej w kraju - istnieje tu 338,6 km torów tramwajowych. Ważną rolę w układzie komunikacyjnym województwa śląskiego pełni Aglomeracja Górnośląska. To tu krzyżują się autostrady A-1 i A-4. Kierunkiem dominującym w aglomeracji jest kierunek wschód – zachód, wzdłuż którego przebiegają autostrada A-4 i Drogowa Trasa Średnicowa (DTŚ). Łączne potoki ruchu na tym kierunku mogą osiągać w niedalekiej przyszłości w Katowicach ok. 150 tys. pojazdów na dobę. Obie trasy pełnią odmienne funkcje: autostrada ma za zadanie obsługę ruchu dalekobieżnego – w tym tranzytu, natomiast DTŚ obsługuje głownie ruch lokalny i ma pełnić funkcję trasy międzymiejskiej (określana jest mianem „autostrady miejskiej”).
GALERIA ZDJĘĆ
2 obrazy
